Η πρόσφατη, λιτή και σαφής ανακοίνωση της Golden Star Ferries (19/8/2016), με την οποία έκανε γνωστή στο επιβατικό κοινό τη διακοπή των δρομολογίων του πλοίου της SUPERFERRY II –από 1η Σεπτεμβρίου- στη γραμμή της Παροναξίας, δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία, απλά ήταν αναμενόμενη και σήμανε λίγο πρόωρα το τέλος της φετινής θερινής σεζόν. Σύντομα θα ακολουθήσουν και τα αποτελέσματα αυτής, καθώς οι ιθύνοντες των εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της Αττικής, θα κληθούν “να κάνουν ταμείο”, αξιολογώντας τα φετινά δεδομένα στη Ραφήνα.
Μέχρι τότε αρκετοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να ερμηνεύσουν την ανακοίνωση της ανδριώτικης εταιρείας είτε θετικά, είτε αρνητικά. Κάποιοι μιλούν για μια ακόμη αποτυχία της εταιρείας στην περιοχή, καθώς υποστηρίζουν ότι απέτυχε να επιστρέψει δυναμικά όπως υποσχέθηκε το 2011, όταν αποχωρούσε – κάτω από συνθήκες “πίεσης” όπως ειπώθηκε τότε- από την προέκταση της Νάξου. Ένα εγχείρημα, που όμως είχε θετικά γι’ αυτήν αποτελέσματα.
Κάποιοι άλλοι πάλι υποστηρίζουν, ότι η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με τις υψηλές τιμές των ναύλων μείωσαν σημαντικά τις φετινές ροές των επισκεπτών στα νησιά, με αρνητικές συνέπειες για τις ακτοπλοϊκές εταιρείες, οπότε συνακόλουθα η κίνηση της εταιρείας θεωρείται απολύτως δικαιολογημένη από πλευράς κόστους – οφέλους. Μάλιστα, τοπικό μέσο ενημέρωσης μεγάλου νησιού των Κυκλάδων αναφέρει ότι η ημερήσια κίνηση στη γραμμή ήταν μόλις 200 επιβάτες. Νούμερο που σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο συγκεκριμένο δημοσίευμα δεν ανταποκρινόταν ούτε στις προσδοκίες της εταιρείας, αλλά ούτε και συνέβαλλε θετικά στη βιωσιμότητα της συγκεκριμένης γραμμής.
Αναμφίβολα, οι ανωτέρω παράγοντες μπορεί να έπαιξαν ο καθένας το δικό του ξεχωριστό ρόλο στην έκβαση του συγκεκριμένου εγχειρήματος, όμως, σίγουρα υπήρξαν και άλλες παράμετροι που οδήγησαν την εταιρεία στο να λάβει τη μεγάλη απόφαση να αποχωρήσει από την Παροναξία.
Είναι πλέον αποδεδειγμένο στην πράξη, ότι ο αδυσώπητος ανταγωνισμός στο “βασίλειο” της Ραφήνας, έχει διαδραματίσει το δικό του σημαντικό ρόλο στη σκακιέρα των “παικτών” που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και όπως αποδείχτηκε μια φορά ακόμη δεν αφήνει κανένα περιθώριο για λάθη και παραλείψεις.
Μπορεί, όπως αναφέρει το δημοσίευμα να μην υπήρξε η αναμενόμενη ανταπόκριση από τον κόσμο και τους τουριστικούς φορείς, όμως, δεν είναι μόνο αυτό που πιθανόν να έφταιξε στη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης.
Η “μεγαλειώδης” διαφήμιση της εταιρείας στην αρχή της θερινής σεζόν για τη δρομολόγηση του νέου SUPERFERRY στη γραμμή της Παροναξίας, η ανάληψη απογευματινού δρομολογίου από Ραφήνα με τόσα λιμάνια, η ξαφνική αντικατάσταση και δρομολόγηση του παλαιότερου SUPERFERRY II στην Παροναξία και η δρομολόγηση του νέου SUPERFERRY στο πρωινό δρομολόγιο, η εφαρμογή μιας ιδιαίτερα “επιθετικής” τιμολογιακής πολιτικής απέναντι στον ανταγωνισμό και μάλιστα στο μέσον της θερινής σεζόν, η πρόωρη πρόθεση της εταιρείας να διακόψει τα δρομολόγια σε Νάξο και Πάρο ήδη από τα μέσα Ιουλίου, το πολύωρο ταξίδι για Νάξο και Πάρο από Ραφήνα (6 και 7 ώρες αντίστοιχα) και οι όχι και τόσο στοχευμένες ώρες των αφιξοαναχωρήσεων του πλοίου στα λιμάνια προσέγγισης, υπήρξαν αναμφίβολα μερικοί από τους παράγοντες που κλόνισαν την εμπιστοσύνη επιβατών και φορέων, ενώ παράλληλα συνέβαλαν καθοριστικά στην αρνητική κατάληξη του φετινού εγχειρήματος της ανδριώτικης εταιρείας.
Μπορεί η Golden Star Ferries να ξεκίνησε πράγματι και αυτό το εγχείρημα με πολύ καλές προθέσεις, δρομολογώντας αναμφίβολα ένα καθόλα αξιοπρεπές πλοίο, όμως ο σχεδιασμός και η εκτέλεση του είχαν λάθη που τελικά οδήγησαν στο να χαθεί το στοίχημα της Παροναξίας.
Έτσι, από την 1η Σεπτεμβρίου η εταιρεία θα έχει ένα πλοίο που της περισσεύει και το οποίο θα επιδιώξει να δρομολογήσει στην κλασσική γραμμή, πιθανότατα σε κάποιο απογευματινό δρομολόγιο, αφού τα πατάρια στο γκαράζ του νέου SUPERFERRY δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια για τη μεταφορά των φορτηγών που μετακινούνται συνήθως το απόγευμα. Αν επιβεβαιωθεί μια τέτοια πρόβλεψη, ο ανταγωνισμός στα απογευματινά δρομολόγια αναμένεται να χτυπήσει “κόκκινο” με δυσμενή αποτελέσματα για τις δυο βασικές εταιρείες που “κονταροχτυπιούνται” στη γραμμή της Ανδροτηνομυκονίας. Άλλωστε, ποιος ξεχνάει τις “ομηρικές μάχες” που δόθηκαν στο παρελθόν με τις τότε εταιρείες να εξαντλούνται από τον αδυσώπητο ανταγωνισμό και να καταλήγουν στη δημιουργία κοινοπραξίας, προκειμένου να επιβιώσουν;
Στην αντίπερα όχθη, η Fast Ferries εκτέλεσε φέτος περίπου το εγχείρημα του 2011 της Golden Star Ferries, χρησιμοποιώντας όμως διαφορετική συνταγή. Έχοντας διασφαλίσει τη θέση της στην κλασική γραμμή της Ανδροτηνομυκονίας με δυο πλοία (ΘΕΟΛΟΓΟΣ Π. και FAST FERRIES ANDROS), αποφάσισε να βάλει πόδι στο κεντρικό Αιγαίο, δρομολογώντας απο τις 23 Απριλίου το 3ο πλοίο της, ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Π., στη γραμμή Ραφήνα-Τήνος-Μύκονος-Νάξος. Εγχείρημα, που όχι μόνο σημείωσε επιτυχία, αλλά και που έβαλε γερά τα θεμέλια για την παραμονή του “κόκκινου πλοίου” στη συγκεκριμένη γραμμή. Τα πλάνα του πλοίου ήταν ανοιχτά από νωρίς, η τιμολογιακή πολιτική ευνοϊκή, συγκεκριμένη και χωρίς εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής (προκειμένου να πληγεί πρόσκαιρα ο ανταγωνισμός), ενώ το δρομολόγιο στοχευμένο, χωρίς προσέγγιση σε Άνδρο και Πάρο και με τις αφιξοαναχωρήσεις σε Μύκονο και Νάξο τις κατάλληλες ώρες.
Το ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Π., πέτυχε με την αξιοπρεπή συνολική παρουσία του να σταθεί επάξια απέναντι στον αδιαφιλονίκητο ηγέτη των Κυκλάδων BLUE STAR FERRIES και να κεφαλαιοποιήσει τη φετινή απουσία του μπλε πλοίου από το λιμάνι της Ραφήνας. Δεν έχασε κανένα ταξίδι και δεν είχε καθυστερήσεις στα λιμάνια. Και όλα αυτά χωρίς παλινωδίες, με σωστό σχεδιασμό, συνέπεια και χωρίς την παραμικρή “έκπτωση” στις παρεχόμενες υπηρεσίες, γεγονός που τόσο οι τουριστικοί φορείς της Νάξου, όσο και το επιβατικό κοινό εκτίμησαν θετικά και το αγκάλιασαν επιβραβεύοντας το με την προτίμησή τους.
Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπόψη όλα τα παραπάνω το θέμα που τίθεται τελικά δεν είναι αν τα στοιχήματα που μπαίνουν κάθε φορά από τις εταιρείες κερδίζονται, αλλά αν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από αυτές τα μηνύματα της αγοράς. Άραγε λαμβάνονται;
φώτο: Σπύρος Ρούσσος
