Στην πραγματικότητα, οι σχέσεις του Ανωμερίτη με το Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, που έχει στα χέρια τους τις μετοχές του Δημοσίου στον ΟΛΠ, ήταν προβληματική, τόσο με την προηγούμενη διοίκηση (Μανιατόπουλος), όσο και με την τωρινή (Πιτσιόρλας).
Αφενός επειδή ήταν ανέκαθεν κατά της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, με το επιχείρημα ότι τα λιμάνια πρέπει να τελούν μετοχικά υπό την πλειοψηφία του Δημοσίου και της Αυτοδιοίκησης, και από εκεί και πέρα να παραχωρείται η λειτουργία τους σε πολλούς διαχειριστές και χρήστες μέσω συμβάσεων παραχώρησης. Αφετέρου για το θέμα των αμοιβών που εισπράττει από τον ΟΛΠ.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στις δύο τελευταίες ετήσιες γενικές συνελεύσεις του ΟΛΠ, ο εκπρόσωπος του ΤΑΙΠΕΔ, δεν είχε ψηφίσει τις αμοιβές του, με το σκεπτικό πως πρέπει να μειωθούν αφού πρώτα στο συνολικό υπολογισμό των απολαβών του συνυπολογισθούν και τα έσοδα από συντάξεις του Δημοσίου (βουλευτική σύνταξη), και εν συνεχεία να εφαρμοστεί το πλαφόν των 4.750 ευρώ μικτά μηνιαίως.
Με την αλλαγή της κυβέρνησης, ο Ανωμερίτης επιχείρησε να διευθετήσει το θέμα των αμοιβών του, αποστέλλοντας πολυσέλιδη νομική τεκμηρίωση στο ΤΑΙΠΕΔ, χωρίς ωστόσο να υπάρξει πρόοδος. Ο ίδιος πάντως αποδίδει την κόντρα για τις αμοιβές στη διαφορετική του θέση γύρω από την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού.
Πριν φύγει, και αφού είχε συναντηθεί με τον πολιτικό του προϊστάμενο Θ. Δρίτσα, ο Ανωμερίτης επιχείρησε να τακτοποιήσει τους 1.050 υπαλλήλους του ΟΛΠ, «βάζοντας» εκτάκτως για αύριο διοικητικό συμβούλιο, με βασικό θέμα την υπογραφή διετούς συλλογικής σύμβασης εργασίας. Λέγεται ότι η πρωτοβουλία ανήκε στον κ. Δρίτσα.
Σήμερα ο Ανωμερίτης συναντάται ενόψει της γενικής συνέλευσης αλλά και γι αυτό το θέμα με τη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ, όπου σύμφωνα με πληροφορίες θα του γίνει σαφές πως η υπογραφή συλλογικής σύμβασης είναι δουλειά εκείνου που θα επικρατήσει στο διαγωνισμό ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, και όχι της απερχόμενης διοίκησης.
Σημειωτέον ότι προηγούμενη συλλογική σύμβαση έχει λήξει, η μετενέργεια μετρά αντίστροφα, και η υπογραφή καινούργιας σύμβασης πρέπει να έχει κλείσει μέσα στο καλοκαίρι.
Στην κυβέρνηση πάντως, από χθες έχουν ανάψει τα τηλέφωνα. Πέραν του Δρίτσα που θέλει την υπογραφή συλλογικής σύμβασης, έχουν ενημερωθεί Δραγασάκης, Σταθάκης, που εμφανίζονται αντίθετοι.
Από την πλευρά τους, εργαζόμενοι του ΟΛΠ και ναυτεργάτες βρίκονται στα κάγκελα. Διαμηνύουν ότι αν δεν προχωρήσει αύριο στο Δ.Σ. του ΟΛΠ η υπογραφή νέας συλλογικής σύμβασης, θα επιχειρήσουν να ματαιώσουν τη γενική συνέλευση του Σαββάτου. Για τους συνδικαλιστές το θέμα της νέας σύμβασης αποτελεί βασικό θέμα, όπως θα ξεκαθαρίσουν το Σάββατο και στη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ, του βασικού μετόχου του λιμανιού.
Με λίγα λόγια το σίριαλ στο λιμάνι θα έχει ακόμη πάρα πολλά ακόμη επεισόδια. Στην κυβέρνηση, το κύριο επιχείρημα είναι πως δεν πωλούνται οι υποδομές, αλλά ο OΛΠ ο οποίος έχει δικαίωμα εκμετάλλευσης του λιμανιού. Δηλαδή ο νικητής του διαγωνισμού θα γίνει ο παραχωρησιούχος στη θέση του σημερινού ΟΛΠ.
Αλλωστε και η σημερινή σύμβαση παραχώρησης μεταξύ OΛΠ και ελληνικού Δημοσίου, που λήγει το 2052, προβλέπει πως ο οργανισμός διαχειρίζεται τις υποδομές του λιμανιού με εισφορά 2% επί των ετησίων εσόδων. Η σύμβαση αυτή θα αλλάξει, και σύμφωνα με πληροφορίες η ετήσια εισφορά μπορεί να αυξηθεί μέχρι και το 3,5% των εσόδων του ΟΛΠ) οπότε και θα υποβληθούν οι δεσμευτικές προσφορές των συμμετεχόντων στο διαγωνισμό.
Στο μεταξύ, εν αναμονή επίτευξης της συμφωνίας με τους δανειστές, κάθε κινητικότητα γύρω από την ιδιωτικοποίηση έχει σταματήσει. Υπενθυμίζουμε ότι σε επιστολές που απέστειλε προ μηνός ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ προς τους τρεις ομίλους που παραμένουν «ζεστοί» στην κούρσα για τον ΟΛΠ, αναφέρεται πως θα πωληθεί αρχικά το 51% και σταδιακά το υπόλοιπο ποσοστό μέχρι το 67%. Πρόκειται για την κινέζικη Cosco, τη δανέζικη APM Terminals και την International Container Terminal Services από τις Φιλιππίνες.
Το ΤΑΙΠΕΔ επιδιώκει την υποβολή δεσμευτικών προσφορών στα μέσα Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου.
www.tanea.gr
