ΑΡΙΑΔΝΗ (ex-TOR HOLLANDIA 1967): “Η αξέχαστη Πριγκίπισσα των Μινωικών Γραμμών”

Το ΕΓ/ΟΓ ΑΡΙΑΔΝΗ των Μινωικών Γραμμών υπήρξε πλοίο σταθμός στην αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής ακτοπλοΐας. Ένα πλοίο στολίδι, που με την συνολική προσφορά του συνέβαλλε όχι μόνο στην ανάπτυξη των ακτοπλοϊκών μεταφορών της πατρίδας μας, αλλά και στην ανάδειξη των Μινωικών Γραμμών ως μια από τις κορυφαίες ακτοπλοϊκές εταιρείες του κλάδου.

Σκαρί βαρύ, γερμανικό με ναυτικές και αρμονικές γραμμές, βαπόρι αρσενικό, από αυτά που χαιρόσουν να τα βλέπεις, που σε κάνουν να ξεχνάς τις σύγχρονες και ακαλαίσθητες “πολυκατοικίες” που χτίζονται σήμερα και που σε ταξιδεύουν ναυτικά. Η περίφημη ΑΡΙΑΔΝΗ διέθετε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά των κλασικών βαποριών της εποχής της. Υπήρξε ο βασικότερος εκπρόσωπος μιας γενιάς αξιόλογων βορειο-ευρωπαϊκών πλοίων, που ξεχώρισαν τόσο για τις επιδόσεις και τις ανέσεις τους, όσο και για το ναυτικό τους ταξίδεμα!

Η αγορά του από τις Μινωικές Γραμμές το 1975, υπήρξε επαναστατική από κάθε άποψη -για τα δεδομένα της εποχής- καθώς την ακτοπλοΐα μας τότε εξυπηρετούσαν είτε αμιγώς επιβατηγά πλοία, είτε μεγάλα δεξαμενόπλοια μετασκευασμένα σε ΕΓ/ΟΓ, αγορασμένα κυρίως από τη Βόρεια Ευρώπη. Το ναυάγιο του άτυχου ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ, το Δεκέμβριο του 1966 στη φαλκονέρα, φανέρωσε τις αδυναμίες των συγκεκριμένων μετασκευών και παράλληλα άλλαξε πλήρως τα δεδομένα και τη φιλοσοφία των ακτοπλοϊκών μεταφορών στην πατρίδα μας. Η ανάγκη για σύγχρονα, ασφαλή και γρήγορα πλοία έγινε πλέον αδήριτη. Το ΑΡΙΑΔΝΗ, μαζί με μια σειρά άλλων αμιγώς ΕΓ/ΟΓ πλοίων που αγοράστηκαν τη δεκαετία του ΄70 από την Ευρώπη και την Ιαπωνία, εξυπηρέτησαν απόλυτα και αποτελεσματικά τις ανάγκες των νεοσύστατων ελληνικών Εταιρειών Λαϊκής Βάσης (Μινωικές Γραμμές, ΑΝΕΛ, ΝΕΛ), καθώς κατάφεραν να αγοράσουν σχεδόν νεότευκτα πλοία από ξένες αγορές που εκείνη την περίοδο αναπτύσσονταν ραγδαία και ανανέωναν τα πλοία τους με ιδιαίτερα ταχείς ρυθμούς.

Η καλλίγραμμη “Γερμανίδα” των Μινωικών Γραμμών μπορούσε να υπερηφανευόταν για πολλά πράγματα. Αγοράστηκε σε ηλικία μόλις 8 ετών, εξοπλιζόταν με 4 κύριες μηχανές, ανέπτυσσε υψηλή ταχύτητα –για την εποχή- και το κυριότερο διέθετε ξενοδοχειακό πολύ μπροστά για την εποχή του, καθώς έφερε τη μοναδική σφραγίδα της Κρητικής Εταιρείας. Από κάθε άποψη, υπήρξε ένα πρωτοποριακό πλοίο που συνδύαζε επιτυχημένα τις εξαιρετικές επιδόσεις με ικανοποιητική χωρητικότητα, υψηλές προδιαγραφές ασφάλειας, πολλούς άνετους και πολυτελέστατους χώρους και το κυριότερο είχε άριστη συμπεριφορά στη θάλασσα, αντάξια των γερμανικών καταβολών του.

Οποιοδήποτε εγχείρημα και αν επιχείρησαν οι Μινωικές Γραμμές με αυτό το πραγματικά υπέροχο πλοίο, μόνο κέρδη και αναγνώριση τους απέφερε. Εξυπηρέτησε τις γραμμές της Κρήτης (Ηράκλειο και Χανιά), συνέδεσε την Πάτρα με την Αγκόνα (Ιταλία) και την Τουρκία, “ξιφούλκησε” με τον “σκληρό” ανταγωνισμό στην Παροναξία, υπηρέτησε στη δύση της καριέρας του τη γραμμή Ηγουμενίτσα – Μπάρι (Ιταλία) και κάθε φορά έβγαινε “νικητής”. Είτε δούλεψε ως επιβατηγό/οχηματαγωγό, είτε ως κρουαζιερόπλοιο υπήρξε πάντα ένα απόλυτα επιτυχημένο και αγαπητό πλοίο!

Εξέπεμπε πάντα μια “ευγένεια” που καθήλωνε τον επιβάτη, ένα μοναδικό αέρα σεβασμού, ποιότητας και πολυτέλειας που το καθιστούσαν πλοίο μοναδικό. Ακόμη και τα συναισθήματα που προκαλούσε στους ταξιδιώτες, που είχαν τη χαρά να ταξιδέψουν μαζί του, ήταν έντονα ενώ οι εμπειρίες που τους χάριζε ξεχωριστές. Ένα πλοίο που δεν σε γοήτευε μόνο με τις λιτές και αρμονικές γραμμές του, απλά αρκούσε να προφέρεις το όνομά του, ΑΡΙΑΔΝΗ!

Όταν βρέθηκε αντιμέτωπο με τον σκληρό ανταγωνισμό, δεν χρειαζόταν να προσπαθήσει πολύ. Η καλλίγραμμη και ναυτική παρουσία του, σε συνδυασμό με το βαρύ όνομα των Μινωικών Γραμμών υπερνικούσαν κάθε αντίσταση. Άλλωστε, όλοι γνώριζαν και γνωρίζουν τι σημαίνει το να ταξιδεύει κάποιος με πλοίο που φέρει τον «Πρίγκιπα με τα Κρίνα» στην τσιμινιέρα του.

Στη θάλασσα συμπεριφερόταν σαν πραγματική “Πριγκίπισσα”. Ταξίδευε στο ανοιχτό πέλαγος πάντα αγέρωχη, πάλλευκη και υπερήφανη θυμίζοντας νύμφη. Σεβόταν τους επιβάτες και τους ταξίδευε πάντοτε με ποιότητα, πολυτέλεια και ασφάλεια, ήταν πάντοτε συνεπής και αξιόπιστη και ανά πάσα στιγμή έτοιμη να αντιμετωπίσει κάθε πρόκληση, καθώς μπορούσε να αναπτύξει αβίαστα –ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία – ταχύτητα που άγγιζε τους 22 κόμβους! Πάντα, όμως, με τη διακριτική ευγένεια που χαρακτήριζε όλα τα πλοία των Μινωικών Γραμμών.

Σε όλη τη διάρκεια της παραμυθένιας ζωής της, η γοητευτική “Γερμανίδα” διατηρούσε πάντοτε χαμηλό προφίλ, ακόμη και την ημέρα που έφυγε για το τελευταίο της ταξίδι. Δεν διατυμπάνιζε τις “αρετές” και τα “χαρίσματά” της, δεν έλυνε τις διαφορές της στο ανοιχτό πέλαγος όπως τα βασιλοβάπορα των Κυκλάδων, δεν είχε φανατικούς οπαδούς που έκλαψαν όταν ήρθε το τέλος.

Σαγήνευε με την αρχοντιά και την ωριμότητα της, γοήτευε τα κύματα με τη ναυτική της πλώρη, πρόσφερε απλόχερα τη φιλοξενία της. Αυτή ήταν η υπέροχη ΑΡΙΑΔΝΗ, η αξέχαστη “Πριγκίπισσα” των Μινωικών Γραμμών!

Το “πρωτοποριακό ” TOR HOLLANDIA

Το ΑΡΙΑΔΝΗ ναυπηγήθηκε το 1967 για λογαριασμό της φημισμένης σουηδικής εταιρείας θαλασσίων μεταφορών TOR LINE, που τότε δραστηριοποιούνταν με 65 πλοία roro στη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική. Η εταιρεία αυτή, προέκυψε από τη συγχώνευση των δυο μεγάλων σουηδικών Trans Oil Shipping και Rex Shipping και στόχευε στο άνοιγμα μιας νέας γραμμής με επιβατηγά/οχηματαγωγά πλοία μεταξύ Αγγλίας – Σουηδίας – Ολλανδίας. Την εποχή εκείνη, ο βασικός ανταγωνιστής της TOR LINE στη συγκεκριμένη γραμμή, ήταν η England – Sweden Line (ESL), ένα joint service που δημιουργήθηκε τότε από την Ellerman Wilson Line και τη Swedish Lloyd and Rederi AB Svea.

Η ESL, είχε επίσης δρομολογήσει από το 1966 νέα πλοία στη γραμμή, τα SAGA (ΦΑΙΣΤΟΣ), SVEA (KΝΩΣΣΟΣ) και SPERRO (ΣΑΠΦΩ). Πλοία εξαιρετικά, που όμως ήταν υποδεέστερα σε ταχύτητα από το νέο δίδυμο της TOR LINE, ήταν λιγότερο μοντέρνα στην εσωτερική τους διακόσμησή και παράλληλα είχαν χαμηλοτάβανα γκαράζ.

Τις αδυναμίες αυτές, αποφάσισε τότε να “χτυπήσει” η TOR LINE προκειμένου να μπει δυναμικά στη γραμμή, παραγγέλνοντας δυο νέα υπερσύγχρονα πλοία στα φημισμένα ναυπηγεία Lubecker Flender – Werke της Δυτικής Γερμανίας, τα TOR ANGLIA και TOR HOLLANDIA. Με αυτά τα πλοία, η σουηδική εταιρεία θα κατάφερνε να εκτελεί το μεγάλο δρομολόγιο σε λιγότερο χρόνο –συγκριτικά με τον ανταγωνισμό- και επομένως θα πετύχαινε να εκτελεί περισσότερα εβδομαδιαία δρομολόγια.

πηγή: kommandobryggan.se

To καλλίγραμμο σκαρί του TOR HOLLANDIA, καθελκύστηκε στις 12 Νοεμβρίου του 1966 με yard number 559 και ανάδοχο την ολλανδέζα Huck Van Rietscoten. Στις 12 Απριλίου του 1967 το νεότευκτο πλοίο παραδόθηκε στην TOR LINE και στις 17 του ίδιου μήνα ξεκίνησε τακτικά δρομολόγια στη γραμμή Gothenburg – Amsterdam – Immingham – Gothenburg.

πηγή από αριστερά: delcampe.net, Hans Deijs, simplon postcards, FERRY SITE COLLECTION

Το πρωτοποριακό TOR HOLLANDIA, υπήρξε ένα από τα ταχύτερα πλοία της κατηγορίας του στην Ευρώπη και είχε τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: χωρητικότητα 7.432gt (3.076 dwt), μήκος 138 μέτρα, πλάτος 21,5 μέτρα και βύθισμα 5,50 μέτρα. Μπορούσε να μεταφέρει 980 επιβάτες (472 κρεβάτια) και 300 Ι.Χ. (450 γραμμικά μέτρα), ενώ στο μηχανοστάσιο του τοποθετήθηκαν 4 κύριες μηχανές Pielstick 12PC2V-400 συνολικής ιπποδύναμης 22.320 ίππων που του έδιναν τη δυνατότητα να αναπτύσσει υπηρεσιακή ταχύτητα 22 κόμβων και μέγιστη 24 κόμβων. Η κατανάλωση του πλοίου στους 22 κόμβους, ήταν 2,3 τόνοι την ώρα. Παράλληλα, εξοπλιζόταν με 4 ηλεκτρογεννήτριες της ΜΑΝ συνολικής ισχύος 3.300 kw, bow thruster (1.200 Α), πτερύγια ευσταθείας της Denny Brown-AEG, διπλά τιμόνια και pitch propellers.

πηγή από αριστερά: adenanthos shipspotting, Cees de Bijl, ferry blog

Μετά από 8 χρόνια επιτυχούς παρουσίας στη γραμμή, η TOR LINE αποφάσισε να επισφραγίσει την κυριαρχία της στη γραμμή με ένα νέο δίδυμο μεγαλύτερων, πιο γρήγορων και πιο σύγχρονων πλοίων. Τα δυο πρώτα πλοία της είχαν πετύχει το στόχο τους. Η έλευση των εντυπωσιακών μεγαθήριων TOR BRITANNIA το 1975 και TOR SCANDINAVIA το 1976, δεν άφησε κανένα περιθώριο στον ανταγωνισμό με αποτέλεσμα το 1977 το joint service των Ellerman Wilson Line και Swedish Lloyd and Rederi AB Svea να διαλυθεί. Παράλληλα, τα αδελφά TOR ANGLIA και TOR HOLLANDIA τέθηκαν προς πώληση.

Το 1975, η TOR LINE βρέθηκε στα πρόθυρα πώλησης του καλλίγραμμού TOR HOLLANDIA σε εταιρεία Αραβικών συμφερόντων, με την οποία η σουηδική εταιρεία θα συνεργαζόταν για την εκμετάλλευση της γραμμής Jeddah – Suez. Μάλιστα, είχε αποφασιστεί ακόμη και το νέο όνομα του πλοίου, SAUDI MOON. Όμως, οι συζητήσεις για αυτή τη συνεργασία δεν οδήγησαν τελικά πουθενά.

Η “Πριγκίπισσα” ΑΡΙΑΔΝΗ των Μινωικών Γραμμών

πηγή: Γ. Κουρούπης

Την ίδια εποχή που διεξάγονταν αυτές οι διαπραγματεύσεις με την Αραβική εταιρεία, ενδιαφέρον εκδήλωσαν και οι ταχύτατα αναπτυσσόμενες τότε Μινωικές Γραμμές, που έψαχναν ένα αξιόλογο πλοίο, προκειμένου να εκσυγχρονίσουν το στόλο τους και παράλληλα να διπλώσουν το παλαιότερο ΜΙΝΩΣ στις γραμμές της Κρήτης.

Το 8χρονο πλοίο της σουηδικής εταιρείας, ήταν το πιο κατάλληλο ποστάλι και συμβάδιζε απόλυτα με το προφίλ που έχτιζε τότε η Κρητική Εταιρεία. Έτσι, αποφασίστηκε η αγορά του. Το ενδιαφέρον εκδηλώθηκε άμεσα και το πανέμορφο πλοίο τελικά αποκτήθηκε από τις Μινωικές Γραμμές τον Οκτώβριο του 1975. Στις 24 Νοεμβρίου του ιδίου έτους κατέβηκε στην Ελλάδα και σύντομα ξεκίνησε μια νέα μεγάλη καριέρα, κοσμώντας το στόλο της φημισμένης ακτοπλοϊκής εταιρείας για τα επόμενα 24 χρόνια.

Το πλοίο μετονομάστηκε σε ΑΡΙΑΔΝΗ (Δ.Σ.Κ. SXNV) και αφού πρώτα υπέστη μικρής κλίμακας επισκευές και μετασκευές, δρομολογήθηκε στη γραμμή Πειραιάς – Ηράκλειο. Το 1984 η “Πριγκίπισσα” των Μινωικών δρομολογήθηκε στη γραμμή Πειραιάς – Χανιά, σε μια προσπάθεια της ηρακλειώτικης εταιρείας να “βάλει πόδι” στα Χανιά, ενώ το 1986 αποφασίζεται η δρομολόγηση του πανέμορφου πλοίου στη γραμμή Πάτρα – Μπρίντιζι, ορμώμενη από τη μεγάλη επιτυχία του θρυλικού ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ (14.425gt/1972) στην Αγκόνα.

πηγή από αριστερα: wikipedia, Παντελεήμων Λελεκης, Βαγγέλης Τζαρδής, Archives Cenaprints foto-maritime, Κ. Παππάς, simonwp (shipspotting)

Ο δρόμος για την κυριαρχία στην Αδριατική είχε ανοίξει. To 1988, οι Μινωικές Γραμμές προβαίνουν σε ακόμη μια πρωτιά, συνδέοντας την Ελλάδα με την Ιταλία και την Τουρκία. Το μεγάλο τους “όπλο” τους και σε αυτό το εγχείρημα ήταν το ΑΡΙΑΔΝΗ, το οποίο δρομολογήθηκε αρχικά στη γραμμή Αγκόνα – Πάτρα – Κουσάντασι και στη συνέχεια στη γραμμή Μπρίντιζι – Πάτρα – Κουσάντασι διαμέσου του ισθμού της Κορίνθου.

πηγή: Minoan Lines, Henry Casciaro

Το 1991 αποφασίζεται η μετασκευή του πλοίου με σκοπό τη συνολική αναβάθμισή του. Η εταιρεία είχε μπει για τα καλά στη φιλοσοφία της κρουαζιέρας και οι προδιαγραφές των πλοίων της ήταν υψηλότατες. Οι εργασίες κόστισαν τότε 1,8 δις δρχ και μεταμόρφωσαν κυριολεκτικά το όμορφο πλοίο. Ο καθρέπτης εμπρός “άνοιξε” για τους επιβάτες, τα καταστρώματα “τραβήχτηκαν” πίσω και οι υπερκατασκευές τους “ψήλωσαν”, έγιναν ανισόπεδα και με εναλλαγές, ώστε να μη δίνουν την αίσθηση του ενιαίου. Δημιουργήθηκαν σκεπαστά και ανοιχτά καταστρώματα, προστέθηκε πισίνα, ενώ το εσωτερικό έφερε τη σφραγίδα του διάσημου Ιταλού σχεδιαστή Arminio Loggi. Τα σαλόνια μεταμορφώθηκαν, τα κρεβάτια αυξήθηκαν στα 554, το γκαράζ μίκρυνε σε χωρητικότητα (280 Ι.Χ.), ενώ μουσική έπαιζε σε όλους τους διαδρόμους και τα σαλόνια του πλοίου. Η “Πριγκίπισσα” των Μινωικών Γραμμών είχε γίνει ακόμη πιο όμορφη, ενώ πρύμα έδινε την αίσθηση μεγαλύτερης στιβαρότητας και μεγαλοπρέπειας. Η “γερμανίδα καλλονή”, μεταμορφώθηκε σε ένα “πλωτό παλάτι” που όταν ταξίδευε ήθελες μόνο να το καμαρώνεις!

Το 1993 το ΑΡΙΑΔΝΗ (11.621gt) επιστρέφει πλήρως ανακαινισμένο και ανανεωμένο στην Αδριατική και συγκεκριμένα στη γραμμή Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Κέρκυρα – Αγκόνα με Πλοίαρχο τότε τον κ. Κώστα Ρουσσομουστακάκη και Α΄ Μηχανικό τον κ. Αντώνη Γραμματικάκη. Όμως, ο πήχης έχει ανέβει πολύ ψηλά και η “καλλίγραμμη Γερμανίδα” αφήνει σταδιακά χώρο στα μεγαλύτερα και ήδη δημοφιλή ΕΛ ΓΚΡΕΚΟ, ΦΑΙΔΡΑ, ΔΑΙΔΑΛΟΣ και ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ.

Το 1996, οι Μινωικές Γραμμές τολμούν το αδιανόητο για τα δεδομένα της εποχής. Αποφασίζουν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στο απόρθητο “κάστρο” της Παροναξίας. Και αυτή τη φορά το “όπλο” τους θα είναι το περίφημο ΑΡΙΑΔΝΗ, που δρομολογήθηκε στη γραμμή Πειραιάς-Πάρος-Νάξος-Ίος-Θήρα. Στη γραμμή αυτή 2 φορές την εβδομάδα προστέθηκαν και λιμάνια της άγονης γραμμής (Αμοργός, Σίκινος, Κατάπολα, Αστυπάλαια), καθώς και προσεγγίσεις σε Σύρο και Ηράκλειο. Πλοίαρχος ήταν ο κ. Στέλιος Δακτυλίδης και Α΄ Μηχανικός παρέμεινε ο κ. Αντώνης Γραμματικάκης. Παρέα του στη γραμμή, εκείνη τη σεζόν, έριξε η GA FERRIES τη ναυαρχίδα του στόλου της ΡΟΔΑΝΘΗ (13.457gt/1974) και ο ανταγωνισμός πήρε φωτιά!

πηγή από αριστερά: Λέανδρος, Κώστας Σαρλής

Το στοίχημα που έχουν βάλει οι Μινωικές είναι μεγάλο, όμως η όμορφη “Πριγκίπισσα” είναι αποφασισμένη να επιβληθεί προσφέροντας ευρωπαϊκά πρότυπα στις ακτοπλοϊκές μεταφορές, πατροπαράδοτη κρητική φιλοξενία και υψηλότατου επιπέδου υπηρεσίες, σε μια γραμμή που παραδοσιακά δεν είχε συνηθίσει σε τέτοια ήθη και ύφος. Η παρουσία της “γερμανίδας” στις Κυκλάδες είναι “σαρωτική”. Τα δυο μεγάλα πλοία πετυχαίνουν να αλλάξουν τα δεδομένα της γραμμής, όμως το ΑΡΙΑΔΝΗ δεν είναι “κομμένο και ραμμένο” για αυτή τη γραμμή.

Το 1997 θα ναυλωθεί για 3 μήνες στην General National Maritime Co of Lybia, με έδρα την Τρίπολη της Λιβύης για δρομολόγια μεταξύ Τρίπολης (Λιβύη) – Βαλέτας (Μάλτα) και μετά επιστρέφει ξανά στο Αιγαίο προσπαθώντας να βρει ξανά νέο ρόλο. Όμως, η ελληνική ακτοπλοΐα έχει μπει πλέον σε μια νέα εποχή. Τότε ιδρύεται η Minoan Lines Highspeed Ferries και δρομολογείται στις Κυκλάδες το υπερσύγχρονο ταχύπλοο HIGHSPEED 1. Το ΑΡΙΑΔΝΗ μεταβιβάζεται στη νέα εταιρεία και σύντομα το μεγαλεπήβολο και φιλόδοξο σχέδιο εκσυγχρονισμού του στόλου των Μινωικών Γραμμών, θέτει το καλλίγραμμο πλοίο εκτός μάχης! Είναι η εποχή που κυριαρχούν τα μεγάλα νεότευκτα των υψηλών ταχυτήτων (ΑΡΕΤΟΥΣΑ, ΙΚΑΡΟΣ, ΠΑΣΙΦΑΗ) στην Αδριατική και την καθιστούν “Mare Nostrum” των ελληνικών εταιρειών.

Το πέρασμα στην παραδοσιακή Fraglines

Το Μάιο του 1999, μετά από 24 χρόνια με τα χρώματα των Μινωικών Γραμμών, το θρυλικό γερμανικό ποστάλι θα περάσει στα χέρια της Fragmar Shipping Co Ltd (Fraglines) και θα μετονομαστεί σε ΟΥΡΑΝΟΣ (Δ.Σ.Κ. 9HFI6). Το πλοίο θα αντικαταστήσει το μικρότερο ΟΥΡΑΝΟΣ, το οποίο τότε πουλήθηκε στην κυβέρνηση των νήσων Αζόρες. Υψώνει σημαία Μάλτας και δρομολογείται στη γραμμή Ηγουμενίτσα-Κέρκυρα-Μπρίντιζι, αναβαθμίζοντας σημαντικά τις παρεχόμενες υπηρεσίες της παραδοσιακής εταιρείας στη γραμμή. Όλο το διάστημα που το πλοίο βρισκόταν υπό τη διαχείριση της Fraglines διακρίθηκε για τη συνέπεια του, την καθαριότητα, την εξαιρετική συνολική του εικόνα, καθώς και για την ποιότητα της εξυπηρέτησης. Το βασικότερο, όμως, είναι ότι εκτιμήθηκε απεριόριστα τόσο από τους καραβολάτρες, όσο και από τους επιβάτες της γραμμής.

πηγή: Ian Boyle, Robert Brink

Η αποκαθήλωση και το τέλος της ευγενικής “Πριγκίπισσας”

Tο 2005 το γερμανικό σκαρί έχει πλέον αρχίσει να εμφανίζει σημάδια κόπωσης. Ήδη το Μάρτιο του 2004 –στις αρχές της σεζόν– είχε κρατηθεί στην Ηγουμενίτσα για 4 ελλείψεις, ίσως τις πρώτες που έλαβε στην καριέρα του. Η αντίστροφη μέτρηση για το ευγενικό σκαρί είχε πλέον φθάσει και η Fraglines το έθεσε προς πώληση.

Τελικά, ο αγοραστής βρέθηκε τον Ιανουάριο του 2007. Το πλοίο πουλήθηκε στην F. Lines Inc, ιδιοκτήτη του Fashion TV, και μετονομάστηκε σε F. DIAMOND. Το όραμα του ήταν να μπει στη βιομηχανία της κρουαζιέρας με ένα πλοίο που θα έφερε τα σινιάλα του Fashion TV. Έτσι το βασιλοβάπορο πήρε το δρόμο για νέες αλλαγές που μεταμόρφωσαν το εσωτερικό του. Τοποθετήθηκαν καθρέπτες παντού, φωτορυθμικά φώτα και προβολείς, τηλεοράσεις plasma, φτιάχτηκαν καινούργια μπαρ και εστιατόρια, ανακαινίσθηκαν οι καμπίνες, ενώ ο χώρος του γκαράζ παρέμεινε αναλλοίωτος προκειμένου – σύμφωνα με τα σχέδια των πλοιοκτητών- να φιλοξενεί fashion shows με μοντέλα που θα φιλοξενούνταν εντός του πλοίου.

πηγή: Απόστολος Κακνής

Το καλοκαίρι του 2007 το F. DIAMOND ξεκίνησε κρουαζιέρες σε δημοφιλείς προορισμούς μόδας, όπως η Γένοβα, οι Κάννες, το Πορτοφίνο και η Ίμπιθα, ενώ ακολούθησαν ταξίδια στην Ασία και συγκεκριμένα σε Ντουμπάι, Σιγκαπούρη, Χονγκ – Κονγκ, Χο Τσι Μινχ. Το 2008 το πλοίο επιστρέφει στην Ευρώπη, όπου θα υποστεί το μεγαλύτερο βανδαλισμό που θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί! Βάφεται μαύρο απ’ άκρη σε άκρη, αποκτά το παρατσούκλι BLACK DIAMOND και προσφέρεται για yacht-chartering. Η αποκαθήλωση της πανέμορφης πάλε ποτέ “Πριγκίπισσας” των Μινωικών Γραμμών έχει ξεκινήσει.

πηγή: Marius Esman, Navi e Armatori

Το καλοκαίρι του 2008, το αειθαλές γερμανικό σκαρί θα εκτελέσει μερικά ταξίδια στη Σαρδηνία και στις 9 Οκτωβρίου του 2008 θα κρατηθεί για 8 ημέρες στο λιμάνι της Γένοβας, καθώς βρέθηκε με 21 ελλείψεις. Έκτοτε το πλοίο θα παραμείνει δεμένο στη Γένοβα, όπου θα χρησιμοποιηθεί ως τόπος διοργάνωσης διαφόρων πάρτι. Γεγονός, που σύντομα θα προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις των επιχειρηματιών της περιοχής. Στη συνέχεια οι ιδιοκτήτες σχεδίαζαν να μετατρέψουν το πλοίο σε πλωτό fashion outlet, όμως και αυτή η ιδέα απορρίφθηκε καθώς τα χρέη της εταιρείας προς το λιμένα ήταν πολλά και το δικαστήριο της Γένοβας δεν επέτρεψε ποτέ την περαιτέρω εκμετάλλευση του.

Ο πλειστηριασμός της “Πριγκίπισσας” έμοιαζε πλέον να είναι μονόδρομος, καθώς το καλλίγραμμο πλοίο εξακολουθούσε να σαπίζει ακίνητο και αναξιοποίητο στο ιταλικό λιμάνι. Τελικά τον Ιούνιο του 2010, πουλήθηκε μετά από πλειστηριασμό σε Τουρκική Εταιρεία (Messrs Cemsan Gemi Sokum), με σκοπό να μετασκευαστεί σε πλωτό ξενοδοχείο. Όμως, η “καλλίγραμμη Γερμανίδα” στάθηκε ξανά άτυχη. Οι νέοι της ιδιοκτήτες αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το αδελφό της για το σκοπό που την προόριζαν και αναπόφευκτα υπέγραψαν την καταδίκη της.

Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2010, το περήφανο γερμανικό σκαρί χωρίς κλάματα και τυμπανοκρουσίες θα οδεύσει ρυμουλκούμενο –ως DIAMOND– προς το τελευταίο του ταξίδι, την αφιλόξενη τουρκική παραλία της Αλιάγα. Έτσι άδοξα και ήσυχα “πέθανε” μετά από 43 χρόνια ζωής ο πρωτοπόρος των Μινωικών Γραμμών, η αξέχαστη “Πριγκίπισσα” ΑΡΙΑΔΝΗ!