/

Ο Χαράλαμπος Φαφαλιός, πρόεδρος του Committee, για την ναυτιλία και τους ναυτικούς!

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ναυτιλιακής Συνεργασίας του Λονδίνου (Greek Shipping Cooperation Committee-GSCC) Χαράλαμπος Φαφαλιός, μιλώντας στη διάρκεια της κοπής της πίτας, που έγινε στη βρετανική πρωτεύουσα αναφέρθηκε σε όλα τα επίκαιρα θέματα της παγκόσμιας και ελληνικής ναυτιλίας. Ακολουθεί ο λόγος του:

«Αγαπητοί,
Έχουν περάσει τρία χρόνια από τότε που ήμασταν μαζί στο Λονδίνο για να γιορτάσουμε την Πρωτοχρονιά μας. Φαίνεται πολύς καιρός με τις λέξεις πανδημία, πόλεμος και πληθωρισμός να μπαίνουν ξαφνικά στο καθημερινό μας λεξιλόγιο.
Από πέρυσι η Ουκρανία έχει γίνει εμπόλεμη ζώνη και οι επιπτώσεις αυτής της σύγκρουσης ήταν πιο σημαντικές από όσο θα φανταζόμασταν ποτέ.
Ξαφνικά, οι τιμές των εμπορευμάτων αυξήθηκαν απότομα, οι δρόμοι ανεφοδιασμού άλλαξαν και τα εμπορικά πρότυπα έχουν αλλάξει σε βαθμό που δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε.
Το αποτέλεσμα ήταν θετικό για ορισμένους τομείς της ναυτιλίας και αρνητικό για άλλους. Αν κοιτάξουμε τα χύδην ξηρού φορτίου εμπορεύματα που η Ουκρανία ήταν ως επί το πλείστον εξαγωγέας πολύ μικρών αποστάσεων, η αντικατάσταση των εξαγωγών σιτηρών και άνθρακα είχε πολύ ευεργετική επίδραση στα τονο μίλια.
Οι κυρώσεις που προέκυψαν στις ρωσικές εξαγωγές όπως το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο ήταν επίσης πολύ θετικές για τις αγορές των δεξαμενόπλοιων και των πλοίων μεταφοράς αερίου.
Ωστόσο, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τις θλιβερές συνέπειες για τους πολίτες της Ουκρανίας που ζουν αυτή την περιττή σύγκρουση με μεγάλες απώλειες ζωής, ανείπωτες κακουχίες και τρομερές οικονομικές συνέπειες και για τα δύο αντιμαχόμενα μέρη. Ας ελπίσουμε ότι θα αντληθούν μαθήματα από άλλα αυταρχικά καθεστώτα που μπορεί να έχουν επεκτατικές ιδέες.
Ο κίνδυνος για τη ζωή των ναυτικών μέχρι στιγμής ήταν αμελητέος, αλλά ποιος ξέρει εάν αυτό δεν θα αλλάξει.
Παρά τα υψηλότερα επιτόκια, η αμερικανική οικονομία αποδεικνύεται πιο ανθεκτική από το αναμενόμενο, ενώ η Άπω Ανατολή επίσης αναπτύσσεται στα προ πανδημίας επίπεδα. Η Κίνα από μόνη της είναι ένας μπαλαντέρ με ένα σημαντικό ξέσπασμα του Covid και μια οικονομία με πολύ σημαντικό χρέος και μεγάλες υπερπόντιες φιλοδοξίες.
Η Ευρώπη εξακολουθεί να προσπαθεί να ανακάμψει οικονομικά από την έλλειψη ενέργειας λόγω των κυρώσεων και ο πληθωρισμός εξακολουθεί να έχει μια όχι πολύ θετική επιχειρηματική στάση.
Το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει ακόμη να αποφασίσει εάν θέλει να γίνει ένα μεγάλο εμπορικό έθνος ξανά ή να μένει προσκολλημένη στην προ Brexit εποχή. Και όλα τα παραπάνω έχουν να αντιμετωπίσουν μια νέα λέξη που δεν επικρατεί εδώ και πολύ καιρό, δηλαδή τον πληθωρισμό.
Ο πληθωρισμός, που μέχρι τώρα πίστευαν οι οικονομολόγοι ήταν ένας εύκολος τρόπος για να εξαφανιστεί το εθνικό χρέος αποδεικνύεται τώρα ένα πιο επίμονο πρόβλημα με υψηλότερο κόστος για τα προϊόντα και τους μισθούς.
Η παγκόσμια ναυτιλία πρέπει να πλοηγηθεί σε αυτό το παγκόσμιο περιβάλλον, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να μειώσει αισθητά το αποτύπωμα άνθρακα.
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η ναυτιλία ήταν πάντα άριστη στο να δημιουργεί όλο και περισσότερο ενεργειακά αποδοτικά πλοία και να μειώνει το αποτύπωμα καυσίμου ανά τόνο μεταφερόμενου φορτίου.
Το θέμα της μελλοντικής μεθόδου πρόωσης ή του καυσίμου που θα επιλεγεί κάθε άλλο παρά διευθετήθηκε ως ζήτημα.
Πολλές εταιρείες, είτε είναι ναυτιλιακές είτε είναι ναυλωτές διαφημίζουν τα δυνατά σημεία των αγαπημένων τους καυσίμων, αλλά κανένα μέχρι στιγμής δεν έχει πραγματικό πράσινο αποτύπωμα.
Ακόμη περιμένουμε τους κατασκευαστές μηχανών και πλοίων για να βρουν πραγματικές πράσινες λύσεις.
Δεν αρκεί για τις ρυθμιστικές αρχές, είτε είναι Ι.Μ.Ο. ή η Ε.Ε. να δημιουργούν δημοσιονομικό μειονέκτημα για τη ναυτιλία, εάν δεν μπορούν να βρουν πραγματικές λύσεις. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε ότι υποστηρίζουμε αποκλειστικά τον ΙΜΟ και όχι τις πολλές περιφερειακές αγορές γιατί χρειαζόμαστε παγκόσμιες λύσεις και όχι περιφερειακές προσπάθειες. Διαφορετικά, δεν θα επιτύχουμε ποτέ την πραγματική απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές στις ναυτιλιακές μεταφορές σε αντίθεση με το γέμισμα των ταμείων.
Χέρι-χέρι με τα παραπάνω, χρειαζόμαστε ένα απλό κίνητρο όπως η εισφορά καυσίμων ως ένα μεσοπρόθεσμο μέτρο έως ότου καταστούν διαθέσιμα ασφαλή εναλλακτικά καύσιμα μακροπρόθεσμα. Βραχυπρόθεσμα, πρέπει να είμαστε υπομονετικοί και να συνειδητοποιήσουμε τα πραγματικά οφέλη του EEXI. Ο επιχειρησιακός δείκτης, CII, ένα άλλο βραχυπρόθεσμο μέτρο στον οδικό χάρτη του ΙΜΟ φαίνεται να μην είναι σεβαστό είτε από ναυλωτές είτε από πλοιοκτήτες. Η παγκόσμια ναυτιλία είναι πολύ περίπλοκη για να καλείται να υλοποιεί μάλλον απλοϊκά μέτρα για την απόδοση καυσίμου των πλοίων.
Κοιτάζοντας πίσω τους τελευταίους 12 μήνες, οι τύχες των διαφόρων ναυτιλιακών τομέων έμοιαζαν με τη βόλτα που κάνει το τρενάκι στο λούνα πάρκ.. Η αγορά εμπορευματοκιβωτίων, η οποία σημείωσε τις υψηλότερες τιμές ναύλων στην ιστορία της πέρυσι, τώρα μαραζώνει σε επίπεδα που είναι 80-90% κάτω από την κορυφή και
με ένα ενοχλητικά μεγάλο βιβλίο παραγγελιών. Η αγορά των δεξαμενόπλοιων ανέβηκε από την ύφεση και κόμη και τώρα οι διάφοροι τομείς έχουν πολύ καλή απόδοση. Οι αγορές LNG / LPG έχουν επίσης όπως είδαμε ιστορικά υψηλούς ναύλους και το βιβλίο παραγγελιών έχει ανέβει σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Ο τομέας των μεταφορέων αυτοκινήτων έχει επίσης ανέβει από τα χαμηλά επίπεδα πανδημίας και τον ανταμείβει καλά τους πλοιοκτήτες αυτή τη στιγμή. Η αγορά ξηρού χύδην φορτίου, η οποία ξεκίνησε δυναμικά το 2022 βρίσκεται τώρα σε μάλλον απογοητευτικά επίπεδα και είναι αβέβαιο τι μπορεί να επιφέρει μια ανατροπή.
Ο στόλος της είναι ο μεγαλύτερος που έχει καταγραφεί και το βιβλίο παραγγελιών αν και ιστορικά χαμηλό είναι σίγουρα όχι ευκαταφρόνητο.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο ελληνικός ελεγχόμενος εμπορικός στόλος, από τους μεγαλύτερους σε όλο τον κόσμο, γίνεται νεότερος με το χρόνο λόγω των συνετών πωλήσεων μεταχειρισμένων και ένα σημαντικό βιβλίο παραγγελιών νεότευκτων υψηλής τεχνολογίας χαμηλών εκπομπών άνθρακα σε όλους τους τομείς. Αυτή η ανανέωση και η επέκταση του στόλου θα ήταν πιθανό να ήταν ακόμη ποιο εύρωστη αν ξέραμε ποια καύσιμα, θα χρησιμοποιήσουμε τα επόμενα 20-30 χρόνια.
Πέρα από όλα τα άλλα, κανένα από αυτά τα εναλλακτικά πράσινα, μηδενικά ή χαμηλά σε άνθρακα καύσιμα δεν έχουν μια παγκόσμια υποδομή ανεφοδιασμού για την υποστήριξη του παγκόσμιου στόλου.
Εξίσου σημαντικό από ποτέ είναι ότι πρέπει να λάβουμε υπόψη το ανθρώπινο στοιχείο και την ευημερία των πληρωμάτων μας. Η αμμωνία για παράδειγμα είναι επί του παρόντος πολύ επικίνδυνο καύσιμο και δεν έχουν ληφθεί αρκετά μέτρα ασφαλείας για να γίνει μια ρεαλιστική επιλογή.
Με τον κορονοϊό να υποχωρεί σε κάποιο βαθμό, θα πίστευε κανείς ότι τα περισσότερα έθνη θε επέτρεπαν τον εύκολο επαναπατρισμό πληρωμάτων από όλο τον κόσμο. Αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη και οι κυβερνήσεις δεν αντιμετωπίζουν τους ναυτικούς με τον σεβασμό που τους αξίζει.
Η Επιτροπή Ελληνικής Ναυτιλιακής Συνεργασίας είναι πολύ προνομιούχος που εδρεύει εδώ και μέσω των επαφών μας στο Λονδίνο και παγκοσμίως, είναι σε θέση να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο καταδεικνύοντας τη σημασία της ελληνικής ναυτιλιακής βιομηχανίας και πόσο ζωτικής σημασίας είναι καθιστώντας το παγκόσμιο εμπόριο και τις ανάγκες μεταφοράς του απρόσκοπτες.
Βρισκόμενοι εδώ στο Λονδίνο, ελπίζουμε ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες για να το καλωσορίσει ναυτιλιακή βιομηχανία στις ακτές της. Το Λονδίνο έχει όλη την τεχνογνωσία αλλά όλο και μικρότερο αριθμό ναυτιλιακών εταιρειών που κάνουν τη βάση τους εδώ. Ανυπομονούμε για το LISW 2023, αλλά απαιτούνται πολύ περισσότερα εάν το ΗΒ επιθυμεί να παραμείνει ένα από τα σπουδαία παγκόσμια ναυτιλιακά κέντρα.
Όσον αφορά την Ελλάδα, εξακολουθούμε να προτρέπουμε την κυβέρνηση να βελτιώσει τη εκπαιδευτικό σύστημα στη ναυτιλία και να επιτρέψει περισσότερα ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Αν η γραφειοκρατία είναι πολύ μειωμένη, θα ωφεληθεί η ίδια η ελληνική σημαία.
Η Ελληνική Ακτοφυλακή πρέπει να παραμείνει μια από τις ραχοκοκαλιές της ελληνικής ναυτιλίας και να διατηρήσει την παρουσία της διεθνώς. Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει μεγαλύτερη φωνή στην ΕΕ, στις ναυτιλιακές υποθέσεις και όχι μόνο εκπροσώπηση στον Ι.Μ.Ο.
Δεν μπορώ να μην τονίσω την ευγνωμοσύνη που νιώθουμε προς όλους τους ανθρώπους που υπηρετούν στο πλοίο και στην ξηρά και κάνουν την ελληνική και παγκόσμια ναυτιλία να φαίνονται τόσο αποτελεσματικές και εύρυθμες.
Μέσα από συγκρούσεις, πανδημίες, κακές καιρικές συνθήκες και δύσκολες συνθήκες, οι άνδρες και οι γυναίκες που συμμετέχουν στη ναυτιλιακή βιομηχανία είναι οι αφανείς ήρωες που κάνουν το παγκόσμιο εμπόριο δυνατό και τόσο θετικά επηρεάζει τον τρόπο ζωής μας. Οι ναυτικοί μας είναι βασικοί εργαζόμενοι, παρόμοιοι, ας πούμε, με το προσωπικό του νοσοκομείου ή άλλων ζωτικής σημασίας υπηρεσίες. Οι κυβερνήσεις πρέπει να κατοχυρώσουν αυτό το καθεστώς με πράξεις και όχι μόνο με λόγια!
Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους συναδέλφους μου στο GSCC για την αφοσίωση και τη σκληρή δουλειά τους και συγκεκριμένα στον Κώστα Αμαραντίδη και την ομάδα του για τη λειτουργία αυτού του οργανισμού έτσι ομαλά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Σας ευχαριστώ»