Στις 19 Μαϊου, σχεδόν ένα μήνα πριν, στο άρθρο μου «Υπόθεση Νεώριο: Κάποιοι παίζουν με τους εργαζόμενους και τη Σύρο»έγραψα δύο σενάρια που υπερισχύουν κατά τη γνώμη μου στην περίπτωση των Ναυπηγείων Νεωρίου. Το ένα ήταν το απλό, το αθώο αν θέλετε και το δεύτερο το περίπλοκο, το συνωμοσιολογικό. Χθες το βράδυ, φίλος μου στέλνει το άρθρο που σας παραθέτω παρακάτω το οποίο ναι μεν έχει γραφτεί και δημοσιευθεί στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ των αρχών του περασμένου Δεκεμβρίου, αναφέρει όμως πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις που κατά τη γνώμη μου δίνουν πόντους στο συνωμοσιολογικό σενάριο με την προϋπόθεση ότι οι Κινέζοι τελικά δεν αντιμετωπίζουν τον κ. Ταβουλάρη ως αναξιόπιστο όπως είχα γράψει, αλλά το αντίθετο, ως υπολογίσιμο συνεργάτη και γιατί όχι συνέταιρο……!!! Τα συμπεράσματα βέβαια είναι όλα δικά σας.
(protevousa.gr – 19/5/2015): «Το περίπλοκο και συνωμοσιολογικό σενάριο λέει ότι κάποιοι (άγνωστο ποιοι) παίζουν πολύ σκληρό και ανελέητο πόκερ στις πλάτες ενός ολόκληρου νησιού και όχι μόνο των εργαζομένων του Ναυπηγείου. Η συμφωνία μεταξύ Κυβέρνησης – Cosco είναι εν ισχύ αλλά κάτω από το τραπέζι – Όλα τα ναυπηγεία κλείνουν ή καλύτερα γι΄ αυτούς σπρώχνονται προς την πτώχευση και δημιουργείται ένα υπερναυπηγείο στην Αττική – Οι Κινέζοι γλυτώνουν την αγορά 2 από τις 3 δεξαμενές που θέλουν να αγοράσουν αφού θα πάρουν ως προίκα αυτές του Νεωρίου – Η συνδικαλιστική αναγνωριστική εμπροσθοφυλακή που έχει εξασφαλίσει οτι λόγω συγγενικής πολιτικής ιδεολογίας θα άρχεται συνδικαλιστικά (υπερσωματείο ελεγχόμενο από το ΠΑΜΕ) του υπερναυπηγείου για να μεταφέρει στους ΄΄ενδιαφερόμενους΄΄ μια πιο ασφαλή εκτίμηση της κατάστασης, αλλά και του πνεύματος, νοοτροπίας κι ενότητας που διακατέχει τους εργαζόμενους παρουσιάζεται ένα ωραίο πρωινό με τα πρόσωπα των κων Πουλικόγιαννη και Βασιλείου – Ο Ταβουλάρης ειδικά είναι από τους πρώτους που πρέπει να πάψουν να έχουν οποιονδήποτε λόγο κι έλεγχο επί των ναυπηγοεπισκευαστικών θεμάτων καθώς οι Κινέζοι δεν θα επιθυμούσαν σε καμμία περίπτωση να συνεργαστούν με έναν άνθρωπο που ΄΄κάρφωσε΄΄ αδελφό ναυπηγείο σε ξένες Αρχές (ΕΕ) για ιδίον όφελος (άρα δεν είναι αξιόπιστος)…»
(ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ – 6/12/2014): Επίδειξη ισχύος των Ναυπηγείων Ελευσίνας του Νίκου Ταβουλάρη παρά τα προβλήματα- Οι «ακροβασίες» του 83χρονου επιχειρηματία, οι σχέσεις με Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ και το φλερτ με Άραβες και Κινέζους»
«Βγάζει μάτι» τελευταία, στα ανοιχτά της Ελευσίνας, το 125 μέτρων mega yacht που πραγματοποιεί θαλάσσιες δοκιμές. Η ολοκαίνουργια υπερπολυτελής θαλαμηγός με το όνομα «Maryah» φιγουράρει στην 15η θέση της φετινής κατάταξης του «Boat International», με τα 200 μεγαλύτερα yacht του πλανήτη. Και κτίστηκε από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας συμφερόντων του Νίκου Ταβουλάρη. Παρά τα τεράστια προβλήματά της η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία προέβη σε μια παγκόσμια επίδειξη ισχύος άνευ προηγουμένου. Ναυπήγησε ένα yacht που ανταγωνίζεται στα ίσια αυτά των γερμανικών κολοσσών όπως η Lürssen και η Blohm + Voss και ιταλικών όπως η Fincantieri. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο Ταβουλάρης φτιάχνει θαλαμηγό. Έχει δε ναυπηγήσει και μεγάλα ακτοπλοϊκά όπως τα «Νήσος Χίος» και «Νήσος Μύκονος» αλλά και εμπορικά, πυραυλακάτους και άλλους τύπους σκαφών όπως αρματαγωγά για το πολεμικό ναυτικό και επιβατηγά για τη… Βενεζουέλα. Τι συμβαίνει λοιπόν; Γιατί εμφανίζονται ως προβληματικά τα ναυπηγεία το Ομίλου Νεώριο, συμφερόντων Ταβουλάρη; Πώς έκλεισε η δουλειά; Ποιος είναι ο μυστηριώδης ιδιοκτήτης του «Maryah»; Γιατί οι Κινέζοι έχουν ανοίξει επαφές με τον Ταβουλάρη;
PROJECT 120. Τις απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά αποκαλύπτουν σήμερα τα «Π». Το mega yacht «Maryah», γνωστό στη διεθνή ναυπηγική βιομηχανία με τον κωδικό Project 120, αποτελεί συνεργασία του ομίλου Ταβουλάρη, γνωστού για την κόντρα του με τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά συμφερόντων Abu Dhabi Mar/Privinvest Group, με την Η2 Yacht Design που επιμελήθηκε το εσωτερικό και τη NAOS που έκανε τη ναυπηγική μελέτη. Το όλο project «χτίστηκε» πάνω στη γάστρα ρωσικού ερευνητικού πλοίου πολωνικής ναυπήγησης του 1991 με την ονομασία Dalmorgeologia και αργότερα CZAR. Κρατήθηκε υπό συνθήκες απόλυτης μυστικότητας με το yacht να παραμένει μέσα στη δεξαμενή και συχνά καλυμμένο για να προστατευθεί από περίεργα μάτια. Ο αρχικός ιδιοκτήτης φέρεται να ήταν Ρώσος αλλά τελικά οι πληροφορίες θέλουν την ιδιοκτησία να έχει καταλήξει στη βασιλική οικογένεια του Αμπού Ντάμπι. Δηλαδή των βασικών μετόχων των ανταγωνιστικών Nαυπηγείων Σκαραμαγκά! Όπως εξηγούν κύκλοι σε γνώση λεπτομερειών «το όνομα “Maryah” του yacht προέρχεται από το όνομα του πολυτελούς νησιωτικού θέρετρου “Al Maryah Island” στα ανοιχτά του Αμπού Ντάμπι».
Το κόστος ενός τέτοιου Mega yacht τοποθετείται μεταξύ 200 και 250 εκατομμυρίων δολαρίων αλλά εκτιμάται ότι ο Ταβουλάρης ήταν πολύ πιο ανταγωνιστικός. Βασικός στόχος ήταν να μπει στη ραγδαία αναπτυσσόμενη αυτή αγορά που κυριαρχείται από Ρώσους, Άραβες και Κινέζους αγοραστές. Και όπως φαίνεται το κατάφερε: στα τέλη Αυγούστου τα Ναυπηγεία Ελευσίνας δέχθηκαν μια πολύ σημαντική επίσκεψη από τον πρέσβη της Κίνας, Zou Xiaoli, και τον πρόεδρο του κινεζικού ναυπηγικού ομίλου Fujian, Zhao Jinjie. Ο όμιλος αυτός ελέγχει 5 ναυπηγεία και απασχολεί περί τους 20.000 εργαζομένους.
ΠΟΡΕΙΑ. Ο Νίκος Ταβουλάρης έχει βάλει έτσι ξανά στον παγκόσμιο επιχειρηματικό χάρτη την Ελευσίνα. Στενός φίλος του Αντώνη Σαμαρά από την εποχή που ήταν διευθυντής της Πολιτικής Άνοιξης, έχει ταξιδέψει μαζί του την τελευταία διετία σε επιχειρηματικές αποστολές όπως στον Περσικό και την Κίνα. Ο Ταβουλάρης όμως λέγεται ότι έχει άριστες σχέσεις και με την αξιωματική αντιπολίτευση η οποία και φέρεται να έχει αντλήσει από τον επιχειρηματία την πληροφόρησή της για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά για τα οποία και συγκρούστηκε με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο. Πρόκειται για το γνωστό ζήτημα της πώλησής τους και το θέμα των υποβρυχίων. Παλιά καραβάνα, κυριολεκτικά, ο Ταβουλάρης ξεκίνησε ως αξιωματικός του Στρατού, αποστρατεύθηκε οικειοθελώς το 1963 με τον βαθμό του ταγματάρχη και ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις και ειδικότερα τα διυλιστήρια και τα ναυπηγεία μεταξύ άλλων και ως στενός συνεργάτης του Σταύρου Νιάρχου.
Ο κύκλος εργασιών των ναυπηγείων στο Νεώριο Σύρου κατά την τελευταία χρήση ήταν της τάξης των 11,5 εκατ. και των Ναυπηγείων Ελευσίνας 43 εκατ. Το σύνολο των υποχρεώσεων των δυο επιχειρήσεων στα τέλη του 2013 ήταν 296,9 εκατ. ευρώ.
Ο Ταβουλάρης προ ετών επιχείρησε να αποκτήσει τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά και αργότερα να προωθήσει τη δημιουργία «Ενιαίου Ναυπηγικού Φορέα» ώστε να μοιραστεί το έργο μεταξύ Σκαραμαγκά και Ελευσίνας και να υπερκεραστούν τα εμπόδια από την Ε.Ε. Στις προσπάθειές του αυτές φαίνεται μάλιστα ότι βρίσκει συχνά υποστήριξη από τους εργαζομένους όλων των εταιρειών! Τώρα δείχνει να αναζητά συμμαχίες από την Κίνα, αλλά και τον Περσικό και να παραμένει ταυτισμένος προσωπικά με το μέλλον της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας παρά τα 83 του χρόνια.
Διεκδίκηση 30 εκατ. από το Δημόσιο
Πριν από λίγο καιρό η είδηση ότι η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα στη μονάδα Ελευσίνας προκάλεσε έντονη ανησυχία. Τελικά το θέμα ήταν μικρότερο από ό,τι φαινόταν. Ίσως να ήταν μια από τις ευκαιρίες για τον επιχειρηματία να βγει στα media προβάλλοντας τις θέσεις του. Ποιες είναι αυτές; Οι αξιώσεις από το δημόσιο 30 εκατ. ευρώ, ποσό για το οποίο όχι μόνο είναι ενήμερο το δημόσιο αλλά και συζητά, σύμφωνα με τον επιχειρηματία, την εξόφλησή του μετά και από εξώδικα διαβήματα της επιχείρησης. «Ο κυρ Νίκος έχει τον τρόπο του» αναφέρει στα «Π» εργαζόμενος του ομίλου που θυμίζει πως στα τέλη του 2012 εν μέσω «περιέργων διαρροών για επερχόμενο λουκέτο επέτυχε να αποπληρωθεί μερικώς για οφειλές του δημοσίου από την κατασκευή των πυραυλάκατων Super B». Δεν χρειάζονται ίσως αλλά παραδείγματα για την ικανότητά του να ελίσσεται από τη συμφωνία που πέτυχε εν μέσω εκλογών το 2013 με τους πιστωτές τής υπό το άρθρο 99 τότε Ελευσίνας. Όπως και νωρίτερα εφέτος, την τροπολογία που πέρασε εμβόλιμα και εξαίρεσε τα Ναυπηγεία Σύρου από την υποχρέωση καταβολής ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών εισφορών τις οποίες και ρύθμισε, αναστέλλοντας τα μέτρα εναντίον των υπευθύνων σε όλες τις ναυπηγικές επιχειρήσεις για οφειλές στα Ταμεία. Εξασφάλισε έτσι ασφαλιστική ενημερότητα και μπόρεσε να εισπράξει περί τα 2,5 εκατ. ευρώ από εργασίες κατασκευής δεξαμενών του πολεμικού ναυτικού ώστε να πληρώσει τους 400 εργαζομένους και άλλες υποχρεώσεις του.»
Ανάργυρος Δεναξάς
protevousa.gr
