Απίστευτες σκηνές ταλαιπωρίας και εικόνες ντροπής εκτυλίχθηκαν σήμερα το πρωί στο λιμάνι της Σαντορίνης. Εικόνες που δεν θα μπορούσε κανείς να συναντήσει σε καμία πολιτισμένη χώρα και σίγουρα όχι σε μια χώρα εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό που θα σας περιγράψουμε παρακάτω δεν συμβαίνει για πρώτη φορά στη Σαντορίνη, σήμερα όμως η κατάσταση ξέφυγε από κάθε έλεγχο. Αυτό όμως που μας έκανε να γράψουμε αυτές τις λέξεις που διαβάζετε, ήταν η εικόνα ενός πατέρα με δυο παιδάκια και δυο βαλίτσες, που αναγκάστηκε να βάλει ένα παιδί πάνω σε κάθε βαλίτσα και να τις τσουλάει τρέχοντας στην κατηφόρα, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την ζωή των παιδιών αλλά και τη δική του καθώς θα μπορούσαν να έχουν πέσει από τις βαλίτσες που έτρεχαν στην κατηφόρα ή ακόμα χειρότερα να έχουν χτυπηθεί από κάποιο όχημα. Αν κάτι λοιπόν συνέβαινε, αυτός ο πατέρας με τα δυο μικρά παιδάκια από ποιόν θα ζητούσε ευθύνες: Ποιος θα είχε μια πειστική απάντηση να του δώσει; Η φωτογραφία και το βίντεο είναι χαρακτηριστικά και πραγματικά μας σόκαραν.
[youtube id=”V1JQ8l2LHVk” autoplay=”yes”]
Η σημερινή μέρα λοιπόν ξεκίνησε στραβά καθώς μετά από 2 ημέρες χωρίς πλοίο λόγω καιρού, στις 09:00 το πρωί έδεσε στο λιμάνι το Blue Star 1, φορτωμένο νταλίκες πραγματοποιώντας έκτακτο δρομολόγιο από Πειραιά. Για να διευκολυνθεί ο τεράστιος όγκος φορτηγών που ανέβαινε τον Αθηνιό, το λιμενικό ρύθμιζε την κυκλοφορία των οχημάτων που κατέβαιναν προς το λιμάνι αλλά για αρκετή ώρα δεν επέτρεπε την είσοδο στο λιμάνι κανενός οχήματος για να αποσυμφορηθεί η κατάσταση από τα φορτηγά που ξεφόρτωσε το Blue Star 1. Έτσι δημιουργήθηκε μια τεράστια ουρά αυτοκινήτων από την είσοδο του λιμανιού μέχρι και την διασταύρωση του δρόμου Πύργου – Περίσσας.
Για να φθάσεις στο λιμάνι χρειαζόσουν τουλάχιστον 1 ώρα και ένα τέταρτο και αν έφτανες τελικά, δεν είχες που να παρκάρεις καθώς όλο το λιμάνι είχε γεμίσει από κόσμο και αυτοκίνητα όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες. Αυτό που ακολούθησε δεν μπορεί να γίνει πιστευτό αν δεν το δεις με τα μάτια σου. Οι οδηγοί είχαν βγει από τα οχήματα τους και χάζευαν τη θέα μη μπορώντας να κάνουν κάτι άλλο, οι τουρίστες με τις βαλίτσες στα χέρια και στον ώμο, κατέβαιναν προς το λιμάνι με τα πόδια περνώντας ανάμεσα από σταματημένα αυτοκίνητα αλλά και από φορτηγά και λεωφορεία που ανέβαιναν από το λιμάνι. Πολλοί βέβαια έχασαν το πλοίο τους καθώς δεν έφτασαν εγκαίρως στο λιμάνι, άλλοι αρνούνταν να πληρώσουν για το transfer που τους μετέφερε στο λιμάνι γιατί πολύ απλά δεν έφτασαν ποτέ ή έφτασαν με τα πόδια. Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε μέχρι και μετά την αναχώρηση του Blue Star Delos.
Δυστυχώς όμως αυτή είναι η εικόνα ενός νησιού κοσμήματος, ενός νησιού που είναι πόλος έλξης εκατομμυρίων επισκεπτών, ενός νησιού που δέχεται το 5% των τουριστών που επισκέπτονται την Ελλάδα. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες σε καθημερινή βάση, το λιμάνι της Σαντορίνης υποδέχεται από τις 07:00 μέχρι και τις 15:30 από 8 έως 11 επιβατηγά πλοία με αποτέλεσμα μεταξύ 10:30 και 14:30 να επικρατεί ένα πραγματικό χάος. Επιβάτες που περιμένουν να αναχωρήσουν, τουριστικά λεωφορεία που παραλαμβάνουν ή αποβιβάζουν επιβάτες, λεωφορεία του ΚΤΕΛ Σαντορίνης, κάθε είδους βανάκια που πραγματοποιούν τα γνωστά και αμαρτωλά transfer από και προς το λιμάνι, αυτοκίνητα των επιβατών που ταξιδεύουν, όλα μαζί προσπαθούν όχι μόνο να χωρέσουν αλλά και να σταθμεύσουν μέσα και έξω από το λιμάνι. Υπολογίστε και τους επιβάτες και τα οχήματα που φθάνουν με τα πλοία από Πειραιά, Ραφήνα και από τα γύρω νησιά, και σε όλα αυτά προσθέστε και το γεγονός ότι το λιμάνι του Αθηνιού έχει υποστεί σοβαρές ζημιές από την κακοκαιρία και παραμένει “μισό” τα τελευταία 2 χρόνια καθώς σε ένα μεγάλο κομμάτι του απαγορεύεται η πρόσδεση των πλοίων. Καταλαβαίνει κανείς λοιπόν το απερίγραπτο χάος που επικρατεί. Και τι σημαίνει που το πρόβλημα υπάρχει εδώ και 2 χρόνια; Τι σημαίνει που το νησί για δεύτερη σεζόν υποδέχεται τους τουρίστες σε προβληματικό λιμάνι με μειωμένη χωρητικότητα; Η μελέτη έχει πραγματοποιηθεί, το κονδύλι για τα έργα έχει εγκριθεί, το πότε βέβαια θα αρχίσουν τα έργα είναι άλλο ζήτημα.
Τα τελευταία 2 χρόνια λοιπόν το λιμάνι του νησιού που δέχεται εκατομμύρια τουριστών και θεωρείται παγκόσμιος τουριστικός προορισμός, μπορεί να εξυπηρετήσει μόλις 2 πλοία ταυτόχρονα και αυτό χάρη στη διαχρονική ανικανότητα της κεντρικής εξουσίας. Θα σκεφτεί κανείς, “υπάρχει κάτι που να λειτουργεί σωστά και γρήγορα σε αυτή τη χώρα” προφανώς και όχι, γι’ αυτό και το λιμάνι της Σαντορίνης δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Η μόνη υπηρεσία που πραγματικά κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες για να μην φαίνεται το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις είναι το Λιμενικό Σώμα και οι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί που υπηρετούν στη Σαντορίνη.
Η κατάσταση στη Σαντορίνη είναι τραγική όποιο τομέα και αν εξετάσει κανείς. Ένα νησί που έχει αφεθεί στην τύχη του, με την άναρχη και παράνομη δόμηση να αποτελεί πλέον κανονικότητα στο νησί, με το προεδρικό διάταγμα του 2012 (ΦΕΚ 144/30-4-2012) που απαγορεύει τη δόμηση και την αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος στην αδόμητη ζώνη 1 της καλντέρας, εκεί που απαγορεύεται να μετακινήσεις ακόμα και ένα βράχο, να έχει γίνει φύλλο και φτερό. Με το οδικό δίκτυο που βρίσκεται σε τραγική κατάσταση κανείς δεν κάνει το παραμικρό. Η κατάσταση στην καθαριότητα είναι ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα, με τους σπασμένους και αναποδογυρισμένους κάδους να είναι must στο νησί και τα σκουπίδια να κάνουν παρέλαση ή να στιβάζονται σε parking που χρησιμοποιούνται από τους τουρίστες. Και σε πολλά από τα παραπάνω, ευθύνη έχει και η τοπική αυτοδιοίκηση. Είναι γεγονός πως η Σαντορίνη δεν αντέχει άλλο κόσμο, άλλα αυτοκίνητα, βανάκια, λεωφορεία κτλ. Ενδεικτικό είναι ότι ο αριθμός των επισκεπτών που βρίσκονται στο νησί ημερησίως, ξεπερνάει έως και 4,5 φορές τον τοπικό πληθυσμό σύμφωνα με τα περσινά στοιχεία.
Η εικόνα του ελληνικού τουριστικού προϊόντος που τόσο κόπτονται οι εκάστοτε κυβερνήσεις να προβάλουν στο εξωτερικό και που θεωρείται το βαρύ χαρτί για την ανάπτυξη της χώρας, δέχεται σοβαρά πλήγματα από τους ίδιους τους κυβερνώντες τη χώρα, με την αδιαφορία και την ανικανότητα τους. Οι σημερινές εικόνες (που δεν είναι μόνο σημερινές) είναι η χειρότερη διαφήμιση για τη χώρα μας.
