Τις προκλήσεις αλλά και τις προοπτικές που υπάρχουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που απασχολούν τους ιδιοκτήτες ξύλινων παραδοσιακών σκαφών και καρνάγιων, ανέπτυξαν παράγοντες της ναυτιλίας και του τουρισμού που έλαβαν μέρος στη σημερινή ημερίδα με θέμα: «Διαμόρφωση προτάσεων για την διάσωση των παραδοσιακών σκαφών και καρνάγιων», που διοργάνωσε ο Ελληνικός Σύνδεσμος Παραδοσιακών Σκαφών (Ε.ΣΥ.ΠΑ.Σ). Στο πλαίσιο της ημερίδας συζητήθηκαν μια σειρά από προτάσεις για την απαλλαγή από φορολόγηση των παραδοσιακών ξύλινων ιδιωτικών σκαφών αναψυχής, επισημάνθηκε η αναγκαιότητα να τροποποιηθεί η Κ.Υ.Α. αριθμ. 4113.203/01 των υπουργείων Ανάπτυξης και Ναυτιλίας περί καθορισμού σκάφους ως παραδοσιακού αλλά και η διατήρησης και λειτουργίας των παραδοσιακών καρνάγιων, ενώ αναφορά έγινε και στο 2ο κατά σειρά «Traditional Boat Show» που πρόκειται να πραγματοποιηθεί στα Μέθανα από 30/5/2014 έως 1/6/2014. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε ωστόσο στον τομέα εύρεσης συστήματος απαλλαγής φορολόγησης των παραδοσιακών ιδιωτικών ξύλινων σκαφών αναψυχής, αφού σήμερα ένα ξύλινο παραδοσιακό σκάφος του 1940, 20 μέτρων μήκους με ιπποδύναμη 60 ίππων και ένα υπερταχύπλοο πλαστικό κατασκευής 2013 ίδιων μέτρων μήκους και ιπποδύναμης 2000 ίππων έχουν το ίδιο τεκμήριο. Επίσης εκφράστηκε παράπονο γιατί για τις πλωτές αντίκες ελληνικής παραδοσιακής κατασκευής, δεν τηρείται το ευεργετικό σύστημα των αυτοκινήτων αντικών, ως ισχύει αυτό σήμερα στην Ελλάδα. Δηλαδή το κράτος στηρίζει τα παλαιά αυτοκίνητα αλλοδαπής μαζικής κατασκευής και δεν στηρίζει τα μοναδικά χειροποίητα πλωτά σκαριά των ελλήνων καραβομαραγκών και καρνάγιων.
Να επισημάνουμε πως σύμφωνα με τον Πρόεδρο του Ε.ΣΥ.ΠΑ.Σ. κ. Νικόλαο Καβαλιέρο «σε λίγο καιρό οι νέες γενιές δεν θα γνωρίζουν τίποτα για την Ελληνική Παραδοσιακή μας ναυπηγική, που παρουσιάζεται με δύο μορφές: Τα παραδοσιακά σκάφη και τα παραδοσιακά καρνάγια τα οποία σήμερα απειλούνται με εξαφάνιση. Τα ξύλινα παραδοσιακά σκάφη δεν ζουν μέσα από τις φωτογραφίες, ούτε στις πλατείες των Δήμων απαξιωμένα και εγκαταλελειμμένα. Ζουν μόνο στη θάλασσα ταξιδεύοντας. Τα σκάφη αυτά είναι η ιστορία μας και η πολιτιστική μας κληρονομιά και έχουμε όλοι χρέος να τη διασώσουμε και να την κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενιές. Αυτό μπορεί να γίνει με τη δημιουργία πλωτών μουσείων αλλά κυρίως με τη συνέχιση της τέχνης της παραδοσιακής ναυπηγικής». Να σημειώσουμε ωστόσο πως από τη συγκεκριμένη ημερίδα δεν έλειψαν και τα αρνητικά εξαιτίας δήλωσης του κ. Γ. Βερνίκου ότι η ελληνική Πολιτεία δεν θα έπρεπε να επιδοτεί και να στηρίζει μόνο την βιομηχανία και χαλυβουργία η οποία έχει χάσει πλέον τη θέση της στην ελληνική οικονομία, αλλά και τον τομέα του τουρισμού.
