Το μεγάλο του ταξίδι για τον Καναδά ξεκίνησε στις 18:30 το BLUE STAR ITHAKI. Για τελευταία φορά άφησε το Πέραμα και αφού πέρασε τα φανάρια του Πειραιά για να χαιρετήσει το λιμάνι που το αγάπησε, έβαλε ρότα για τα ξένα. Να ευχηθούμε στον πλοίαρχο cpt Ηλία Βερβενιώτη και στο πλήρωμα του, καλό ταξίδι. Κανείς δεν θα ξεχάσει την προσφορά του BLUE STAR ITHAKI στην Ελληνική ακτοπλοία και την επανάσταση που έφερε το 2000 όταν ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Κάποιες φορές όταν αποχαιρετάς ένα καράβι που έχεις δεθεί μαζί του για τον όποιο λόγο, είναι σαν να αποχαιρετάς ένα δικό σου άνθρωπο. Μπορεί η σύγκριση να φαίνεται υπερβολική, μα μόνο ένας καραβολάτρης μπορεί να το νιώσει. Πρίν από λίγες μέρες, στο inbox του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του nautilia.gr έφθασε το email ενός καραβολάτρη και φίλου του BLUE STAR ITHAKI που θέλησε να αποχαιρετήσει το αγαπημένο του πλοίο εκφράζοντας την αγάπη και την ευγνωμοσύνη του. Για το λόγο αυτό και με την έγκριση του ιδίου, το δημοσιεύουμε όπως ακριβώς το λάβαμε, και τον ευχαριστούμε πολύ που μας ταξίδεψε μέσα από τις λέξεις του.
Καλό ταξίδι BLUE STAR ITHAKI..
Για το Ιθάκη μας..
14 χρόνια πίσω, στο πρώτο του ρεμέτζο στο Αιγαίο, στο πρώτο σφύριγμα χαράς και ελπίδας, τότε που η επανάσταση ξεκινούσε στη νέα ακτοπλοϊκή εποχή , που έφεραν τα μπλε πλοία της Blue Star….
Το Ιθάκη έτοιμο, στο τότε πρώτο ξεκίνημα, έφερε την ελπίδα και την προσδοκία για κάτι καινούργιο…η Σύρος, η Πάρος και η Νάξος, η Σαντορίνη ήταν τα σημεία που θα φώτιζε στην αρχή της πορείας του το αστέρι του και θα έδινε χρώμα και ζωή όλες τις εποχές του χρόνου.
Και πράγματι αυτό το ξεκίνημα ήταν ονειρικό, ο κόσμος γρήγορα το αγάπησε, ο κόσμος γρήγορα το έμαθε, το κάθε νησί το συζήτησε και το αγκάλιασε σαν να ήταν δικό του παιδί, ένα από τα πολλά ναυτόπαιδα που βγάζει η νησιωτική μας Ελλάδα.
Στην πορεία τα μπλε αστέρια αυξήθηκαν, μεγάλωσαν, ήρθαν δα και πιο μεγάλα…και αυτό μπορεί πια να μονιμοποιήθηκε στη συροτηνομυκονία, με λίγη γεύση Παριανή και Ναξιότικη αλλά εκεί είχε γίνει ένα με τη ζωή των νησιών αυτών…
Και τα χρόνια πέρναγαν , μα η συνήθεια του καθημερινού ταξιδιού είχε γίνει πλέον λατρεία στους δεκάδες επισκέπτες των νησιών, απαραίτητος σύντροφος στους πολλούς επαγγελματίες, ο προστάτης των θαλασσινών του χειμωνιάτικου Αιγαίου.
Και αυτό δεν τους πρόδωσε ποτέ, πάντα συνεπές και γρήγορο, πάντα έτοιμο να δεχτεί τα στίφη του θέρους και τους λίγους μα φανατικούς του χειμώνα στην αγκαλιά του. Και δεν έχανε ούτε δρομολόγιο, παρά μόνο όταν ο Ποσειδώνας το ζήταγε η κάποιο άλλο απροσδόκητο γεγονός.
Όσο για την ποιότητα του ταξιδιού του….τι να πει κανείς, στα δύσκολα περάσματα αυτό συνέχιζε απρόσκοπτο τη ρότα του στον ήλιο η στη συννεφιά του Αιγαίου μας.
Τα χρόνια περάσανε πλέον, το Ιθάκη συνέχιζε τα μοναχικά του ταξίδια τόσο το πρωί όσο και αργά τις νύχτες στο πέρασμα του για τη Πάρο, σαν να μην μπορούσε κανείς να το σταματήσει με κανένα τρόπο.
Αλλά δυστυχώς στη ζωή όλα έχουν ένα τέλος και για το Ιθάκη μας, που τόσα προσέφερε στο Αιγαίο μας και στις θάλασσες μας ήρθε το τέλος της διαδρομής του στις θάλασσες μας. Εκεί στα υπερβόρεια, τα άγνωστα και παγωμένα νερά του βορρά επελέγει να γίνει το νέο του σπίτι από την εταιρεία του. Το Ιθάκη μας, αφήνει το λευκό των Κυκλάδων, το ιώδιο των θαλασσών μας, τις εικόνες των φάρων και των ξερικών πλαγιών των νησιών μας, τις θαλάσσιες πόλεις που κάθε μέρα περνούσε, τον ομφαλό της ζωής μας, το Αιγαίο μας. Έδυσε ο ήλιος του Ιθάκη..
Ιθάκη μας, ένα μεγάλο ευχαριστώ για όλα, καλές θάλασσες στην νέα σου ζωή, ο αι Νικόλας να σε προστατεύει εκεί στα μακρινά..
Φοίβος Παρασκευόπουλος
